توضیحات

منتشر شده در شنبه, 26 بهمن 1392 16:20

بازدید: 4098

آموزش مبانی ریتم به این دسته از کودکان تا چه اندازه اهمیت دارد ؟

نخستین گام در این راه شناخت دانش آموز و بررسی رفتارهای وی است . و پس از آن ابزار نوساخته می شود که دانش آموز توان کارکردن با آن را داشته باشد. دیگر اینکه میان شناخت و ساخت و کار با هنرجو نباید گسست و ناپیوندی باشد و بایستی چندین سال تنها با یک تن کارکرد تابه پایانه پسندیده رسید یادمان باشد آفرینش و هستی همان ریتم در گونه های گوناگون است .

به باورمن اگر سد(صد)دانش آموز نا توان مغزی زیر بهره هوشی 75 در دبستانی باشد باید سد گونه ابزار ریتم درمانی داشته باشیم که برخی از آنها در بازار هست و برخی دیگر باید ساخته شود که در خور دانش آموز باشد .

چو کوشنده باشی تن آسان شوی

وگر آز ورزی هراسان شوی

اساسا آموزشم ریتم را به صورت انفرادی یا گروهی کدامیک را مناسب می دانید ؟

همیشه به هنرجویان خود میگویم که سکوت در موسیقی ارزش بسیاری دارد زیرا بسیاری از ساخته هاو نوشته هاو راز و نیازهای آدمی در سکوت ساخته و پرداخته می شود و دانش آموز نابینایی که صدای ساز خود را در سکوت می شنود به هیجان می آید که کار را بهتر دنبال کند و ناشنوایی که صدای دف را حس میکند به شور میآید و به خود باوری می رسد که میتواند نوازنده ی خوبی باشد و هنگامی که همه گروهایی که از این گونه هستند در کنار هم و با هم ریتم و ملودی را می آمیزند و صدای : آب ، چوب ، سنگ  و ... را میشنوند به هیجان شگفتی میرسند و به این گزینه گران سنگ می رسند که با ابزارهای گوناگون می توان دلپذیرترین صداها رادرآورد ( در این زمینه هنرجو از تک نوازی به گروه نوازی می رسد )

که داند که بلبل چه گوید همی

به زیر گل اندر چه جوید همی

برای پیشرفت ریتمیک در دو زينه (مرحله) کار انجام می شود ((تنهایی و گروهی )) در هر دو زينه به ویژه گروهی هیجانات دانش آموز هویدا می شود و برای زندگی بهتر در هازمان (جامعه) آماده می شود .

• < قبلی